انروز یکی از معلمان به مدرسه نیامده بود.

برای همین رفتم به کلاس تا بتونم کلاس رو اداره کنم..

بچه ها ادبیات داشتند وقرار بود معلم از اونا بپرسه.

از 4 الی 5 نفر که پرسیدم  در حین سئوالات بحث ما به مسئله روز یعنی مبارزه با بی حجابی کشیده شد.

بچه ها با شور وحرارت به این مسئله اشاره می کردند و بعضی موارد رو که شنیده بودند یا دیده بودندرو تعریف میکردند. ( از برخورد نیروهای انتظامی با انها در خیابانها)

یکی از بچه ها به یکی از دخترای فامیلش اشاره کرد که با وضعی نا جور  در همه جا دیده میشد  و با کسی ازدواج کرد که از خودش بدتر بود  وزندگی انها به دو ماه نکشید و از هم جدا شدند .تمام نگرانی خانواده سهل انگار اون الان اینه که  با فیلمهایی که در طی این دوماه با وضع نا جور از دخترشان دست پسره است چکار کنند که نکنه پسره برای انتقام این فیلمها تکثیر کنه و الی اخر....

همه کلاس  ساکت شد

و من شروع کردم

گفتم بچه ها  هر انسانی که پا به عرصه دنیا میذاره یه هدفی داره اصلا هر موجودی یه هدفی داره شما یه مرغ رو در نظر بگیرید ما یه مقدار بهش اب و دون میدیم بعدش یه تخم به ما هدیه میده واین ادامه داره

گاو گوسفند پرندگان درختان  همه به این ترتیب یه فایده ای دارن

حالا فکرش رو بکنید ما که انسانیم واشرف مخلوقات  ما چه فایده ای باید داشته باشیم؟

بخوابیم بخوریم بنوشیم ودوباره این تکرار  ومنتظر مرگ باشیم وتمام ...

به نظر شما این با نظمی عجیب که در جهان حاکمه جور در می اد؟

تازه ما باید خوشحال باشیم که کاملترین دین خدا رو داریم .

با بهترین ادماش که اولیا دین ما هستند.

ایا شایسته که با ان همه سفارش که درباره پوشش زنان شده  ما بیایم با ان وضع ناپسندو گهگاهی خنده دار وشلختگی در انظار ظاهر بشیم. خیلی صحبت کردیم بچه ها هم خیلی حرفها داشتند که زنگ خورد و مجالی نبود ....... در ادامه باید گفت

که مقصر واقعی به نظر من در درجه اول ما بزرگتراییم.ما هستیم که از کوچکی درست زندگی کردن رو به بچه هامون یاد نمیدیم

ما هستیم که چشمو هم چشمی رو  به بچه هامون یاد میدیم  خودمون انجام میدیم واین بچه وقتی بزرگتر شد وخواسته هاش بیشتر شد داشتن ونداشتن پدر ومادر براش اهمیتی نداره  وفقط میخواهد تا از فلانی عقب تر نباشه.

چیزی که ما معلما تو مدرسه خیلی از این مسائل رو می بینیم وبعضی وقتها مادرا برا حل این مشکل از ما کمک میخوان.

این بچه ها وقتی حساب هم جیز دستشان امد پر خطر میشوند.تهدید میکنند وپدر ومادر برای ابرو هم که شده ناچار به اطاعتند.

اگر غیر اینه چرا ما باید در خیابانها شاهد مادرانی باشیم که با حجاب کامل وبا چادرند ودر کنارشان  دختری قرار دارد که با رفتار مادر ناموزون. مسئله بعدی خود ما معلمان هستیم .

13 ارذیبهشت امسال  که از طرف مسئولین اموزش وپرورش گردهمایی برای تجلیل از معلمان نمونه برگزار شد بعضی همکاران ما با دخترانشان به جشن امده بدوند  مادر با چادر ودختر 16 الی 17 ساله پوششی نا متعارف انهم در جمع معلمان  که جای تعجب بود. یا دخترانی هشت نه ساله  که همراه مادرانشان امده بودند با پوششی که نمیدونم چی بگم. مثل اینکه واقعا داره یادمون میره ما مسلمونیم.

اگر ما مادران از همین سن نزدیک به تکلیف پوشش مناسب را به انها نیاموزیم پس کی باید شروع کنیم.

انهم ما معلمان  که شغلمون رومقدس میدونیم .ما که نمیتونیم در اصلاح خود وخانواده خود بکوشیم چگونه میتونیم  به تربیت دیگران  بپردازیم.

من متاسفم که این رو میگم ولی باید بگم که هر ساله معلمانی که چادر به سر داشتند از تعداد انها روز بروز کمتر میشه .. خب ما چه توقعی از ذیگر اقشار داشته باشیم.

وقتی بچه هامون  (منظور دانش اموزان)تو خیابانها یا تومهمانیها معلماشونو با وضع نا متعارفی که در ذهن خود نداشتند می بینند  ما جه توقعی از اونا داریم.

من خودم به عنوان یک معلم   نظرم اینه  که این بحث حجاب از اموزش وپرورش باید شروع بشه  چون این دخترا تو مدرسه شخصیت اونا شکل میگیره..

از مدرسه باید پاکی وصداقت رو به اونا یاد بدیم .خودمون هم باید نسبت به اونا صادق باشیم . یه مربی پرورشی هم که توان زیاد نداره .. همه دبیرا باید کمکش کنن.مدیر هم باید مقتدر باشه.

تو انظار هم ما معلما جوری ظاهر نشیم که دانش اموزانمون ما را ببینند دچار دوگانگی بشن . چیزی که الان خیلی زیاده . و واقعا جای تاسف داره.